GÖSTERİ
Bir topluluğu gösteren bu sahnede oyuncular doğrudan bize bakıyor ve görsel dağarcığıma ait imgeleri içeren pankartlar taşıyorlar.
Yapıt için hazırladığım ilk desenler bu pankartlarda sözcükler halinde yeniden beliriyor. Göbek dansı parçanın önemli bir kısmı, zira Doğu’nun çağlar boyu tabi tutulduğu temsil sistemlerine karşılık geliyor. Dans neşeyle dolu, fakat dehşet belirtilerinden uzak kalamıyor. Ön sıradaki figürler bu direnişin ardından gelen hüzne alan açıyor.
ŞİDDET
Ortam bir bozkır ve sahnede kızlar var. Ön sırada, ülke çapında kutlanan 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı törenlerindeki spor faaliyetlerini ya da cinsiyetsiz bir kankan dansını anımsatan bir dizi bacak hareketi görülüyor. Uzakta yakılıp yıkılmış tarlalar var ve toplu konutlar yükseliyor. Çocukluğumu geçirdiğim Polatlı ile Ankara arasındaki bozkırlar bana rağmen devreye giriyor. Bu sahneyi kızlara adadım.
Bu sahneyi kız çocuklarına ithaf ettim.
GÖÇMENLER Kimlik meseleleri uzun zamandır temel konularım arasında. Bu video Avrupalılık kimliğiyle ve bu inşaya dair kültürel yüklerle müstehzi bir ilişki kuruyor. Köpekler... İstanbul’un sokak köpekleri... Onları bir roman gibi tekrar tekrar okuyup yeni bağlantılar keşfetmek mümkün. Upuzun bir filmin sahnelerini bir anda görmek gibi... Parça her defasında yeni bir yorum bekliyor ve izleyiciyi, içinden fışkıran karanlığa çekiyor.
Bence bu triptik bugün içinde yaşadığımız dünyayı yansıtıyor.
İnci Eviner
Stages of Everyday Politics, Mario Mauroner Contemporary, Viyana, 2015
Broken Manifestos, Espace Chatelain, Brüksel, 2013
Broken Manifestos, Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris, Paris, 2011
Broken Manifestos, Nesrin Esirtgen Collection, Istanbul, 2011
Stages of Everyday Politics, Mario Mauroner Contemporary, Viyana sergisinden genel görünüm, 2014